Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΛΤΣΗΣ (ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/08/25)
ΥΒΡΙΖΟΜΕΝΟΙ κατά τον πλέον χυδαίο τρόπο από ασκούντες εξουσία, θα συνεχίσουμε να λέμε τα σύκα- σύκα και την σκάφη- σκάφη. Για τις πυρκαγιές στην Ήπειρο και προπαντός στον Δήμο Ζηρού και σε περιοχές της Αρτας, υπάρχουν ευθύνες. Αν ήταν εμπρησμοί ή «τυχαία περιστατικά» από δίκτυα της ΔΕΔΔΗΕ και άλλες αιτίες, δεν σημαίνει ότι δεν έπρεπε όσοι έχουν την αρμοδιότητα να μεριμνήσουν εγκαίρως για τα στοιχειώδη. Δηλαδή καθάρισμα δασικών εκτάσεων, ζώνες πυροπροστασίας, πυροσβεστικούς κρουνούς, γεμάτες ομβροδεξαμενές.
ΞΕΚΙΝΑΜΕ από αυτά για να πούμε όσα λέει όλος ο κόσμος, ότι δεν υπήρξε καμιά πρόνοια ούτε από την Περιφέρεια, ούτε από τους Δήμους και τις κοινότητες. Οι δύο τελευταίοι έχουν και την μεγαλύτερη ευθύνη που δεν φρόντισαν (κι ούτε πρόκειται δυστυχώς να φροντίσουν) να κάνουν όσα επιβάλλονται.
Δεν είναι τόσο θέμα χρημάτων όσο επίδειξης στοιχειώδους ενδιαφέροντος και οργάνωσης. Ασφαλώς και η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει στο κράτος, στην κυβέρνηση, που δεν κατάφερε να έχει επαρκή μέσα πυρόσβεσης, όταν μάλιστα επί χρόνια ζούμε τα ίδια και τα ίδια με τις πυρκαγιές που καταστρέφουν και τα ελάχιστα πια δάση που έχουν απομείνει.
ΟΣΑ ειπώθηκαν την Τετάρτη, κατά την συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ηπείρου, έμοιαζαν με … ξορκισμό των ευθυνών- ουδείς έφταιγε για ο,τιδήποτε! Θα αντιτείνουν ορισμένοι ότι «ευτυχώς που υπάρχει το 112 και σώζονται ζωές»! Ναί, αλλά η αλόγιστη χρήση αυτού του αριθμού από την λεγόμενη Πολιτική Προστασία, αποτελεί ισχυρή απόδειξη της ανεπάρκειας του κρατικού (και τοπικού) μηχανισμού. Μάλλον χρησιμοποιείται ως άλλοθι για την κάλυψη της αδυναμίας προστασίας του πληθυσμού με μέσα που θα έπρεπε να υπάρχουν και με μέτρα πρόληψης των πυρκαγιών. Οι εντολές για εκκένωση χωριών, ολόκληρων περιοχών, σημαίνει ότι όλα θα καούν χωρίς να υπάρχει κανείς να συμβάλλει στο σβήσιμο της πυρκαγιάς.
ΟΤΑΝ πχ μέσω του 112 η κυβέρνηση λέει να εκκενωθεί η Φιλιππιάδα ή η σχεδόν η μισή Πάτρα με χιλιάδες κατοίκους ή και χωριά, αντί να σημάνει συναγερμό για την συμμετοχή στην αντιμετώπιση της πύρινης λαίλαπας, είναι σαν να λέει … «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»! Όπου όμως κάτοικοι αρνήθηκαν να υπακούσουν έσωσαν τον τόπο τους, τα σπίτια τους, τις περιουσίες τους. Διότι γνωρίζουν πολύ καλά πως η μόνιμη επωδός των οδηγιών για απομάκρυνση «φύγετε, τα σπίτια ξαναγίνονται, θα αποζημιωθείτε», είναι κουβέντες πανικού και ανικανότητας των «αρμοδίων», πέραν του ότι θα περιμένουν σε αντίσκηνα κάμποσα χρόνια.
ΒΛΕΠΕΤΕ τρέμουν οι ηγεσίες -και σωστά- στο ενδεχόμενο να υπάρξει έστω και ένας νεκρός, αλλά δεν αισθάνονται τρόμο από την δική τους ανικανότητα, την έλλειψη προληπτικών των πυρκαγιών μέτρων και επαρκών μέσων πυρόσβεσης, με τους πυροσβέστες να παλεύουν επί ημέρες με τις φλόγες. Η εκκένωση πρέπει να αποτελεί το έσχατο μέσο προστασίας του πληθυσμού και όχι να χρησιμοποιείται συχνά χωρίς την ύπαρξη ιδιαίτερου κινδύνου και μάλιστα χωρίς την συναίνεση (όπως προβλέπεται) των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης- ανάθεμα κι αν τους λογαριάζει κανείς εκ των της κεντρικής εξουσίας.
ΑΣΦΑΛΩΣ (!) δεν λείπουν και εν μέσω των καταστροφών οι τηλεοπτικοί μαϊντανοί, εκείνοι που αντί να συμμετέχουν στον αγώνα κατάσβεσης, περνούν μερόνυχτα μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες δηλώνοντας πόσο μεγάλο αγώνα κάνουν, επιδιδόμενοι σε … περιγραφές της επέλασης της φωτιάς. Άλλοι άφαντοι μέχρι που να περάσει η μπόρα, για να παριστάνουν κατόπιν τους σωτήρες, καθιστώντας υπεύθυνη την «Πολιτεία»- εκείνη της οποίας υποτίθεται ηγούνται. Να ελπίζουμε πως όσα συνέβησαν στην Ήπειρο πριν από λίγες ημέρες θα γίνουν μαθήματα; Μακάρι, αλλά είμαστε σίγουροι πως όχι! Όπως πάνε θα ακούσουμε κάποια ημέρα να ηχεί το 112 για εκκένωση … της χώρας, παρ ότι μάλλον δεν θα χρειαστεί. Διότι οι κάτοικοί της άλλοι «δραπετεύουν» εις τας αιωνίους μονάς, άλλοι σε χώρες του εξωτερικού κι όσοι μένουν σηματοδοτούν ένα κράτος γηρασμένο, το οποίο «εμπλουτίζεται» με νέους κατοίκους εκ των λαθρομεταναστών…