ΓΝΩΜΗ - Του Κώστα Δ. Καλτσή
Οι παλιότεροι το γνωρίζουν. Οι νεότεροι, σίγουρα όχι και ασφαλώς δεν έχουν καμιά τέτοια υποχρέωση: Διαχρονικές οι σχέσεις μας με την εξουσία γενικώς ήταν… «διαταραγμένες», παρά τους κατά καιρούς ασφυκτικούς… «εναγκαλισμούς» της, που έμοιαζαν μ’ εκείνους του γορίλα που από την πολλή αγάπη σφίγγει στην αγκαλιά του το παιδί του μέχρι….θανάτου!
Υπηρετώντας τη δημοσιογραφία επί 42 χρόνια και κάτι, έχουμε «δει» τα πάντα, περνώντας διά … πυρός και σιδήρου, με σταθερή ιδεολογική άποψη, διατηρώντας για τον εαυτό μας το δικαίωμα της κριτικής στάσης έναντι στον πολιτικό χώρο τον οποίο εκφράζαμε – κυρίως αυτόν.
Οι συγκρούσεις με το σύστημα εξουσίας, τους ανθρώπους του, ισχυρούς κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικούς παράγοντες, όχι μόνο στον Ηπειρωτικό χώρο αλλά και στο πανελλήνιο, αδυσώπητες συχνά… «Ομηρικές» και ενίοτε ιστορικές. Μια αναδρομή στις εφημερίδες, στα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά αρχεία, από το 1969 μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο του 2011, αρκεί όχι μόνο για την επιβεβαίωση μας, αλλά κυρίως για την άντληση χρήσιμων στοιχείων - και από το δικό μας πλούσιο αρχείο- για πολλά και πολλούς.
Τίποτε όμως προσωπικό με κανέναν. Καθένας έχει τις απόψεις του και ακολουθεί τη διαδρομή που επιλέγει, άλλοι πλάι στην εξουσία και άλλοι απέναντι της. Εμείς διαλέξαμε το δεύτερο και αυτό ως τακτική δεν… «ευδοκίμησε». Η εξουσία είναι αμείλικτη. Το κράτος και το «παρακράτος» δεν αστειεύονται και αν δεν μπορούν ευθέως να σε αντιμετωπίσουν, αρχίζουν τα χτυπήματα κάτω από την ζώνη, πλήττουν τους «άμαχους» και ανθρώπους γύρω σου, μέχρι να σου δώσουν την χαριστική βολή. Εμείς αρνούμαστε να υποκύψουμε σε ότι οτιδήποτε και να γίνουμε υποχείρια οποιουδήποτε. Αρνούμαστε να υποκύψουμε σε πιέσεις και απειλές. Γι’ αυτό και «απεμπλακήκαμε» από την έντυπη συνδρομητική δημοσιογραφία, που υποχρεωτικά εξαρτάται η επιβίωση της και από τις κρατικές καταχωρίσεις, και τους τυποκτόνους, φασιστικής έμπνευσης νόμους, που στοχεύουν στην εξόντωση του Τύπου και εκτός Αθηνών και στη φίμωση όσων επιμένουν να έχουν άποψη.
Η εξουσία και όσοι την εκπροσωπούν πιστεύουν στο γνωστό… « ο Τύπος είναι ελεύθερος, αρκεί να μη γράφει»!. Αυτό για μας είναι αδύνατο. Αγωγές, μηνύσεις, κατασκευασμένες αληθοφανής κατηγορίες, απόπειρες ηθικής και άλλοτε φυσικής εξόντωσης, σκληρή «εμπάρκο» προς τις εφημερίδες μας σ’ ότι αφορούσε τις καταχωρήσεις που δικαιούνταν, ούτε μία για δείγμα από την περιφέρεια (την νυν Αποκεντρωμένη Διοίκηση) επί σειρά ετών, ούτε μία μέχρι τον Οκτώβριο από καμιά υπηρεσία, κανέναν οργανισμό και Δήμο.
Οικονομικός στραγγαλισμός, αργός αλλά επώδυνος «θάνατος» με παράλληλα ανέντιμα πλήγματα προς το στενό οικογενειακό μας περιβάλλον, με την προσδοκία (τους) ότι θα συμβιβαστούμε και θα σταματήσουμε να αποκαλύπτουμε, να ασκούμε κριτική, να σφυροκοπούμε. Γι‘ αυτό και δώσαμε ένα τέλος στην οποιαδήποτε μορφής εξάρτησης, αφού η έκδοση εφημερίδων συνεπάγεται τρομακτικό (και οικονομικό) κόστος.
Λέμε ότι σπάσαμε τα «δεσμά», αλλά είναι σίγουρο ότι με την οποιαδήποτε μορφής εξουσία, δεν ξεμπερδέψαμε. Παραμένουμε … «κινούμενος στόχος», στη δίνη του κυκλώνα και είναι σίγουρο ότι δεν θα ησυχάσει η εξουσία με τους αδίστακτους ανθρώπους της. Περιμένουμε να δούμε τι θα επινοήσει ακόμη, σε ποια αθλιότητα θα προβεί.
Θα έχει ενδιαφέρον έτσι κι αλλιώς, αλλά πλέον έχουμε μπει σε άλλη «φάση» με την διαδικτυακή πλέον παροχή ενημέρωσης και έκφρασης της γνώμης μας, γράφοντας στα παλιά μας τα παπούτσια τους αδιάντροπους εξουσιαστές και τους αηδείς εφαψίες της εξουσίας, που συμπεριφέρονται ως «γενίτσαροι».
Γνωρίζουμε ότι θα εξαγριωθούν ακόμη περισσότερο, θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μας δουν κρεμασμένους ανάποδα αλλά και εμείς δεν θα παίξουμε, δεν θα ανεχτούμε οτιδήποτε εναντίον μας, κυρίως δε εναντίον της οικογένειας μας – μεθόδους που ακολουθούν άθλιοι, ανέντιμοι, θρασύδειλοι, τιποτένιοι.
Σας κάναμε μια συνοπτική αλλά εκ βαθέων εξομολόγηση (εδώ είμαστε για περισσότερα και αποκαλυπτικότερα) και τώρα… «sto tapsi» (στο ταψί) κάθε μέρα, με ένα «μενού» που θα γίνετε όλο ένα και πιο πλούσιο, ενδιαφέρον, γευστικό, άλλοτε πικάντικο και άλλοτε «βαρύ» για το στομάχι κάποιων. Εσείς δοκιμάστε το και είμαστε εδώ για να το βελτιώνουμε αναμένοντας και τις δικιές σας επώνυμες απόψεις και όποιος αντέξει, χωρίς εμμονές, χωρίς προκαταλήψεις, με σεβασμό στην αλήθεια, στην προσωπικότητα, και στην αξιοπρέπεια όλων –πλην όσων αναξιοπρεπών…