Εκτεθειμένη εξακολουθεί να παραμένει η Δημοτική Αρχή Ιωαννίνων με αυτήν την ιστορία με τον αντιδήμαρχο έργων, κ. Γιάννη Λιόντο, που είναι και εργολάβος της ΔΕΥΑΙ, θέμα που διερευνά τώρα και η εισαγγελική αρχή.

Όπως είναι γνωστό η απόφαση της πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο για τον ορισμό του ως μέλος στο Δ.Σ. της ΔΕΥΑΙ ακυρώθηκε από την αποκεντρωμένη διοίκηση και ορίστηκε νέο Δ.Σ. χωρίς τη συμμετοχή του κ. Λιόντου, με τη δημοτική αρχή και τα παπαγαλάκια της να αποκρύπτουν την αλήθεια.

Επικεντρώνονται, κυρίως, στον ένα λόγο της ακύρωσης που είναι η μη τήρηση της ποσόστωσης στη συμμετοχή των δύο φύλων και δευτερευόντως στο πρόβλημα του διορισμού του Δ.Σ. και της δημοσίευσης στο ΦΕΚ.

Αυτά λένε αποφεύγοντας το σκανδαλώδες της αρχικής συμμετοχής του κ. Γιάννη Λιόντου στο Δ.Σ. της ΔΕΥΑΙ, αφού είναι εργολάβος της, κάτι που αγορεύεται ρητώς και κατηγορηματικώς από τις διατάξεις του άρθρου 3, παράγραφος 6 του νόμου 1069/1980, όπου ορίζεται μεταξύ των άλλων «μέλη του Δ.Σ. δεν δύνανται να είναι συγγενείς μεταξύ των εξ’ αίματος ή αγχιστείας μέχρι του τρίτου βαθμού, ουδέ να είναι υφ’ οιανδήποτε μορφή εργολάβοι ή προμηθευτές της επιχείρησης».

Αυτή η αιτιολογία συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των άλλων στην απόφαση ακύρωσης που εξέδωσε η αποκεντρωμένη διοίκηση Ηπείρου με αριθμό πρωτοκόλλου 76139/15480/27-11-14, αλλά η δημοτική αρχή με το δήμαρχο κ. Μπέγκα πασχίζουν ακόμα να υποβαθμίσουν το γεγονός.

Το θέμα όμως έχει και τούτη τη διάσταση: ο αντιδήμαρχος έργων, κ. Γιάννης Λιόντος, κακώς διατηρεί το αξίωμα του δημοτικού συμβούλου και θα έπρεπε ήδη να έχει εκπέσει, διότι σύμφωνα με το νόμο δεν μπορούσε να είναι υποψήφιος αφού ήταν εργολάβος που εκτελούσε έργο της ΔΕΥΑΙ.

Ασφαλώς και είναι αστειότητες τα όσα λέγονται και γράφονται, ότι δηλαδή έχει δήθεν λήξει το θέμα από τη στιγμή που έγινε η ανακήρυξη των υποψηφίων και των εκλεγέντων στη συνέχεια από το Πρωτοδικείο.

Το χειρότερο όμως είναι ότι ο κ. Γιάννης Λιόντος για να συμμετάσχει στις εκλογές υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση που την κατέθεσε στο Πρωτοδικείου ότι δεν έχει καμία εργοληπτική σχέση με το δήμο και τις δημοτικές του επιχειρήσεις.

Διέπραξε δηλαδή αναμφισβήτητο ποινικό αδίκημα. Το οποίο διώκεται αυτεπαγγέλτως και είναι απορίας άξιον  που μέχρι πριν λίγες ημέρες η αρμόδια εισαγγελική αρχή δεν είχε ασκήσει τα υπό του νόμου οριζόμενα καίτοι το γεγονός είχε καταγγελθεί δημοσίως.

Ας μην σπεύσει η δημοτική αρχή να τα χαρακτηρίσει όλα αυτά ως έκφραση λαϊκισμού όπως συνηθίζει. Πρόκειται για καραμπινάτη παρανομία που δεν επιτρέπεται να τη συγκαλύπτει καθιστάμενη συνεργός.