Με κάθε ειλικρίνεια σας λέω ότι πολύ μ΄ αρέσει ο Τσίπρας. Επί επτά μήνες κάνει ό,τι θέλει και μάλιστα με τη στήριξη της Ν.Δ., του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ, βεβαίως και των ΑΝΕΛ με τους οποίους συγκυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ, έστω και διασπασμένους.

Αθέτησε χωρίς περιστροφές όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις για τις οποίες τον ψήφισαν οι Έλληνες και όχι μόνο δεν κουνήθηκε φύλλο, αλλά πολλοί τον δικαιολόγησαν κιόλας λέγοντας ότι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.

Διαπραγματευόταν ατελέσφορα επί μήνες με τους εταίρους-δανειστές και χωρίς λόγο πήγε σε δημοψήφισμα υπερασπιζόμενος το όχι σε νέα μέτρα και επώδυνες συμφωνίες.

Την επομένη συναίνεσε στο τρίτο μνημόνιο και μάλιστα πιο σκληρό απ΄ όλα τα άλλα ως να του είπαν ΝΑΙ οι Έλληνες και τα μέτρα τα υπερψήφισαν και τρία κόμματα της αντιπολίτευσης.

Πάλι δε διαμαρτυρήθηκε κανένας, μα ούτε ένας, παρότι εν τω μεταξύ είχαν κλείσει οι τράπεζες και το περίφημο capital control ισχύει ακόμα και θα τραβήξει επ’ αόριστον.

Σίγουρα θυμάστε που άλλες φορές, με τα δύο πρώτα μνημόνια, καιγόταν η Αθήνα και η χώρα, ενώ τα συλλαλητήρια ήταν σε ημερήσια διάταξη. Τώρα οι περισσότεροι επικρότησαν τη συμφωνία, την περίμεναν άλλωστε, και οι υπόλοιποι μουρμούρησαν κάτι ακατάληπτο.

Οι τομείς της Οικονομίας, της Υγείας και της Παιδείας διαλύονται, η εθνική υπόσταση της Ελλάδας τίθεται εν αμφιβόλω και από την εισβολή χιλιάδων λαθρομεταναστών, οι πιο αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ έχουν τεθεί επί διωγμόν και τώρα ετοιμαζόμαστε για νέες εκλογές χωρίς πάλι να διαμαρτύρεται κανένας.

Γι’ αυτό σας λέω μου αρέσει ο Τσίπρας, διότι μέσα στο γενικό χαβαλέ κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό και θεωρείται ως ο μόνος που μπορεί να κυβερνήσει μια, από πολύ καιρό, ακυβέρνητη χώρα και να εφαρμόσει πιο σκληρό μνημόνιο με τις ευλογίες μας και εκείνες των δανειστών.

Και εδώ ταιριάζει ο στίχος του άσματος του Γιώργου Μαργαρίτη… «πεθαίνω για σένα κι ας είσαι απάτη».

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΤΣΗΣ