Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΛΤΣΗΣ
ΝΑ γελάσουμε ή να κλάψουμε με πολλά από όσα αποφασίζει η κυβέρνηση; Μάλλον και τα δυό μαζί, κλαυσίγελως! Διότι δε γίνεται πουθενά στον κόσμο, σε χώρα υπερχρεωμένη και με οικονομία που «τρεμοσβήνει», να αποφασίζεται η αύξηση κατά 50% των αποδοχών των εξωκοινοβουλευτικών υπουργών, υφυπουργών και Γενικών Γραμματέων! Πρόκειται για μιά προκλητική και εξοργιστική απόφαση, που δεν έχει σχέση με κανένα δίκαιο και καμιά λογική. Ούτε ο διπλασιασμός των αποδοχών των διοικητών των νοσοκομείων και των αναπληρωτών τους μπορεί να δικαιολογηθεί από τους πολίτες που θα πληρώσουν αυτές τις αυξήσεις!
ΤΟ επιχείρημα ότι έτσι θα μπορούν να βρεθούν ικανοί «μάνατζερ» που θα συνεισφέρουν στην αποτελεσματικότερη διοίκηση, θεωρείται ότι απευθύνεται σε αφελές κομματικό ακροατήριο ή σε εκείνους που προσκαλεί να συμμετάσχουν στο «πάρτι». Διότι υποτίθεται ότι εξελέγησαν οι καλύτεροι και ικανότεροι και πως από τη δεξαμενή αυτή ο πρωθυπουργός επιλέγει τους πιό άξιους για τη στελέχωση της κυβέρνησης. Και τώρα, με αυτές τις αποφάσεις είναι σαν να λέει ότι μεταξύ όλων αυτών δε βρίσκει αυτούς που πρέπει και με δέλεαρ τις (ήδη υψηλές) αποδοχές θα αναζητήσει στον ιδιωτικό τομέα υπουργούς! Οι οποίοι θα αποφασίζουν για τις ζωές μας και ας μην τους έχουμε ψηφίσει!
ΟΤΑΝ οι πολίτες γονατίζουν κυριολεκτικώς από την ακρίβεια των καταναλωτικών αγαθών, τον τραγέλαφο με τα πολύχρωμα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος, αυτές οι κυβερνητικές αποφάσεις προκαλούν οργή. Την ώρα που στατιστικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατατάσσουν τη χώρα, σε ό,τι αφορά το ΑΕΠ, κοντά στη Βουλγαρία, ο διπλασιασμός αποδοχών κυβερνητικών στελεχών, προσβάλλει τους πολίτες που βλέπουν τις δικές τους να εξαϋλώνονται από το υψηλό κόστος διαβίωσης. Πως θα τους πείσει η κυβέρνηση ότι έπραξε σωστά όταν δεν μπορούν να ανταποκριθούν πλέον στις πιό στοιχειώδεις ανάγκες και με ένα φορολογικό σύστημα που ισοπεδώνει τα πάντα;
ΑΛΛΑ, όταν εκείνοι που νομοθετούν νύχτα και μέσω ασχέτων τροπολογιών, αμείβονται όσο δέκα σκληρά εργαζόμενοι Έλληνες και υπακούοντες στην περίφημη «κομματική πειθαρχία», τότε είναι πιθανόν να δούμε και χειρότερα. Δε συζητάμε βεβαίως για τη Συνταγματική επιταγή που κάνει λόγο για την ψήφο κατά συνείδηση των βουλευτών και πάει στον κάλαθο των αχρήστων! Λέμε όμως ότι έτσι εξευτελίζονται χειροκροτούντες εκείνον που αποφάσισε την ταπείνωσή τους και εαυτούς που το αποδέχτηκαν. Για να δικαιώνεται αυτός που είπε πως όσο χειροκροτούν και λένε σε όλα ναι, θα ελπίζουν ότι θα παραμείνουν βουλευτές και να πάρουν και κάποιο άλλο αξίωμα. Εν ονόματι του λαού πάντα!
ΚΑΠΩΣ έτσι προέκυψε και η υπερψήφιση του νομοσχεδίου για την παραμονή και εργασία των αλλοδαπών. Επιβράβευση των λαθρομεταναστών δηλαδή, αλλά το εκπληκτικό είναι ότι υπουργοί επιμένουν ότι η οικονομία και η ευημερία της χώρας μας, εξαρτάται από τους «παράτυπους μετανάστες», αφού απαιτούνται εργατικά χέρια! Αυτό, ότι χωρίς τους αλλοδαπούς θα βουλιάξουμε (κι άλλο;), δεν το είχαμε σκεφτεί και μας το λένε με στόμφο τα κυβερνητικά στελέχη! Να βρούνε όλως τρόπο να απασχοληθούν οι Έλληνες άνεργοι, ούτε λόγος. Να επιδοτήσουν την εργασία, ως κίνητρο για την εξεύρεση εργατικών χεριών, ούτε σκέψη, ενώ τα περί προϋποθέσεων για την παραμονή των αλλοδαπών, ηχούν ως αστεία. Διότι τα διάφορα κυκλώματα και οι «εταιρίες» που τους εκμεταλλεύονται θα βρουν το πως θα γίνει.
ΑΥΤΑ εν Ελλάδι όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίζει για αυστηρότερα μέτρα σε ό,αφορά την είσοδο και παραμονή αλλοδαπών, πολύ δε περισσότερο για την άδεια εργασίας. Διότι, πέραν των άλλων, ελλοχεύει ο κίνδυνος αλλοίωσης της σύνθεσης του πληθυσμού και των εθνικών χαρακτηριστικών του, αλλά και η αύξηση της εγκληματικότητας, που στη χώρα μας «χτύπησε κόκκινο»! Όχι πως οι γηγενείς είναι αγγελούδια, αλλά η παραβατικότητα είναι τρόπος ζωής για πολλούς που «εισβάλλουν» στην Ελλάδα και τους οποίους χρυσοπληρώνουμε κιόλας! Είπαμε εντάξει, να βοηθήσουμε τους κατατρεγμένους, αλλά εδώ πια το κακό παράγινε, πέραν του ότι απαιτούν να προσαρμόσουμε εμείς τη ζωή μας στις δικές τους συνήθειες, αντί μα συμβεί το αντίθετο. Μακάρι να βγει σε καλό αυτή η ιστορία, που δεν το πιστεύουμε…
