ΠΟΛΥ ενδιαφέρον το πρωτοσέλιδο της Πέμπτης 8/6/22 στον «Πρωινό Λόγο». Λείπει ένα σχέδιο για τα Γιάννινα, έγραφε. Περιέγραφε δε παραστατικά τη θλιβερή κατάσταση, με τις αποσπασματικές δράσεις που την επιδεινώνουν. Σωστά, αλλά για να υπάρξει αυτός ο σχεδιασμός, βασική προϋπόθεση είναι η ανάδειξη στη Δημοτική Αρχή ανθρώπων ικανών, με σαφείς στόχους. Δεν αρκεί το περίφημο όραμα, το οποίο όλοι επικαλούνται και που βάση αυτό πορεύονται. Απαιτείται βαθιά γνώση των προβλημάτων, των αναγκών της πόλης και επεξεργασμένο πρόγραμμα.

ΑΝΤΙ για αυτούς, σήμερα διοικεί μια ομάδα (μειοψηφίας) που εμφανίζεται ανήμπορη να χειριστεί και τα πιό απλά, όπως η καθαριότητα, το καθάρισμα από τα χόρτα, η εξυπηρέτηση των πολιτών, αδιάκοπη παροχή νερού. Θα μας πείτε, μα καλά είναι απλά αυτά; Θα έπρεπε όμως! Ας αντιμετωπίζονταν με σχετική επιτυχία, ας επιδιώκονταν μιά κατά το δυνατόν ισόρροπη ανάπτυξη του κέντρου- των «συνοικιών»- των αγροτικών περιοχών και μετά ας προχωρούσαν και σε άλλα, με βάση τις μελέτες που υπάρχουν ή και νέες. Διότι είναι ανήκουστο σε μιά τόσο προικισμένη από τη φύση και την ιστορία πόλη, τόσα μνημεία, που συνοδεύεται από θρύλους, με πανεπιστήμιο, δυό μεγάλα νοσοκομεία, σχολές, την Εγνατία, την Ιόνια οδό, το αεροδρόμιο και έδρα της Περιφέρειας, να μην έχουν οι κάτοικοι (και οι επισκέπτες) την ποιότητα ζωής που τους αξίζει.

ΤΟ πρόβλημα ξεκινά από το ότι όσοι δοικούν (ή φιλοδοξούν) δε γνωρίζουν ακριβώς τι πόλη θέλουμε για τώρα και προπαντός για το μέλλον. Μη διερωτάσθε αν υπάρχουν ικανοί που να τα καταφέρουν. Ασφαλώς ναι, αλλά συνθλίβονται από παντοειδή συμφέροντα (με τα οποία πρέπει να συμβιβαστούν) και μάλιστα τόσο, που τελικά αηδιάζουν και δε συμμετέχουν, αποσύρονται! Κάπως έτσι όμως μένει ανοιχτός ο δρόμος για εκείνους που αποζητούν την αναγνώριση, απίστευτα ματαιόδοξους, ασχέτους και ανίκανους να μοιράσουν δυό γαϊδουριών άχυρο, που λέει η παροιμία, αλλά που αναδεικνύονται κάτω από ορισμένες περιστάσεις.

ΤΑ αποτελέσματα τα βλέπουμε όλοι. Οι παριστάνοντες τη Δημοτική Αρχή (που παρανόμως ασκούν τη διοίκηση) συνεπικουρούμενοι από τον αλαζόνα και αιθεροβάμονα Περιφερειάρχη κ.Αλ. Καχριμάνη, αντί να λύνουν, δημιουργούν προβλήματα. Στενεύουν τους ορίζοντες της πόλης αντί να τους διευρύνουν. Μοιάζουν με τον Προκρούστη, προσαρμόζοντες την προοπτική στα δικά τους μέτρα. Κοντόφθαλμα ενεργούν, αδυνατούντες να δουν και λίγο πιό πέρα από τη «μύτη» τους. Θέλουν μόνο να θεωρηθεί ότι παράγουν έργο, κυρίως τώρα που έμειναν χωρίς τον δημιουργό της παράταξής τους, τον εκλιπόντα Μωυσή Ελισάφ. Όχι πως κι εκείνος είχε κάποιον σοβαρό σχεδιασμό, αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς, αλλά οι επίγονοι έχουν χάσει εντελώς τον «μπούσουλα» κι ό,τι κάνουν διακηρύττουν πως ... «αυτό ήταν οραματισμός του Μωυσή Ελισάφ»! Ως αυτό να αποτελεί τάχα ισχυρό επιχείρημα και άλλοθι.;

ΤΑ Γιάννινα δεν μπορούν είναι τόπος πειραματισμού, έκφρασης απωθημένων και ικανοποίησης μικρών ή μεγάλων συμφερόντων. Θα έπρεπε να είναι «ιδέα», πόλη (και περιοχή εν γένει) όπου διασταυρώνονται πολιτισμοί (με τα θετικά και τα αρνητικά). Τόπος που το χτες ζυμώνεται με το σήμερα, με τους φοιτητές που τη ζωντανεύουν και την «τροφοδοτούν» όχι μόνο οικονομικά, όπου η πολιτική (έχει η πόλη μακρά παράδοση και σε αυτόν τον τομέα) οφείλει να δίνει τον «τόνο» της προοπτικής, τη βάσιμη ελπίδα ότι είναι σε θέση να ανταποκριθεί στα καλέσματα της εποχής, των ραγδαίων εξελίξεων κι όχι να τη χαρακτηρίζει η μίζερη αντίληψη του «γαντζώματος» στην εξουσία, της πρόσκαιρης επιτυχίας και του εντυπωσιασμού.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ, λοιπόν, απαιτείται- για να έχει να λέει και μιά γνωστή ...«απευθειασαναλήπτρια» δικηγόρος. Ανατροπή πάση θυσία της αθλιότητας, που όμως προϋποθέτει τη συνειδητοποίηση της ευθύνης όλων μας αφού εμείς με την ψήφο μας αναδεικνύουμε μετριότητες και υπηρέτες προσωπικών και μη συμφερόντων. Αλλά πάλι, θα αντιτάξετε, πως θα συμβεί αυτό αφού δεν αναλαμβάνουν το ρόλο που πρέπει όσοι ικανοί και έχοντες μόνη φιλοδοξία τη δημιουργία χωρίς συμφεροντολογικά κίνητρα; Είναι ένα θέμα και μάλιστα πολύ σοβαρό. Ας ελπίζουμε όμως ότι θα βρεθούν. Και ουαί κι αλίμονο αν χάσουμε το μόνο που μας απέμεινε· την ελπίδα!