Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΛΤΣΗΣ

ΑΥΡΙΟ, μας λένε, είναι «η ώρα του λαού». Με το δίκιο τους, διότι τις άλλες ημέρες και ώρες οι διεκδικούντες την ψήφο του, το μόνο που δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα είναι η άποψη του λαού. Βολεμένοι, άλλοι στα προνόμιά τους και στη νομή της εξουσίας και άλλοι εν αναμονή στους προθαλάμους της πότε θα έρθει η σειρά τους. Ακούγονται ίσως σκληρά αυτά, αλλά είναι η αλήθεια, που αφορά όλα τα κόμματα - διότι εξουσία ασκούν και τα της αντιπολίτευσης. Μάλιστα δε λένε, πως ανάλογα πόσο καλή είναι η αντιπολίτευση, τόσο κι η κάθε κυβέρνηση.

ΑΣ πάρουμε όμως τοις μετρητοίς όσα υποκριτικά κι αν είναι όσα μας λένε. Διότι η χώρα πρέπει να έχει κυβέρνηση, την οποία καλούμαστε να αναδείξουμε εμείς. Και πρέπει να αποφασίσουμε με ψυχραιμία, χωρίς συναισθηματισμούς, μακριά από ιδεοληψίες και όποιες κομματικές εξαρτήσεις- άγνωστο βεβαίως γιατί να υπάρχουν αυτές, εκτός κι αν εκπορεύονται από το γνωστό συμφέρον του «βολέματος». Ομως, η καλή πορεία της χώρας δεν είναι συνάρτηση των «εξυπηρετήσεων» προς ορισμένους, αλλά της δυνατότητας των πολλών να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς.

ΝΑ είναι δηλαδή σε θέση κάθε πολίτης να δημιουργεί στα πλαίσια της νομιμότητας, τα παιδιά του να μπορούν να βρουν δουλειά, να έχει περίθαλψη και παιδεία, ίσες ευκαιρίες για την εξέλιξή του, ελευθερία έκφρασης, ισονομία. Απλά πράγματα, που όμως ακόμη και στην εποχή μας συχνά τόσο απόμακρα, για να πληγώνεται, να αλλοιώνεται και η έννοια της δημοκρατίας. Ασφαλώς και δεν αναζητά κανείς εκ των πολιτών το ιδανικό, γιατί είναι ουτοπία, αλλά το εφικτό, που δεν μπορεί να προσαρμόζεται σε κομματικά καλούπια, όπως και ο,τιδήποτε είναι εθνικό.

ΑΔΥΝΑΤΟΥΜΕ να κατανοήσουμε για ποιό λόγο πχ οι εκπρόσωποί μας στο Κοινοβούλιο πρέπει να έχουν τόσα προνόμια, τόσο υψηλές αποδοχές και ...ασυλία (!), παροχή δανείων που ποτέ δεν πληρώνουν, όταν το 25% των Ελλήνων ζει στα όρια της φτώχειας ή και κάτω από αυτά, σύμφωνα και με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία και πάνω από τέσσερα εκατομμύρια οφείλουν τα μαλλιοκέφαλά τους στην εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία και στις τράπεζες. Λέμε πως είναι εξοργιστικό να έχουμε έναν φτωχό λαό με πλούσιους κοινοβουλευτικούς (και αυτοδιοικητικούς ...) εκπροσώπους.

ΙΣΩΣ, θα πείτε, ότι εμείς τους εκλέγουμε, άρα εμείς έχουμε την ευθύνη. Υπεραπλουστευμένο επιχείρημα. Διότι δεν μπορεί κάθε πολίτης να πολιτεύεται υπό την σκέπη των κομμάτων, επιπλέον οι προβολείς ανάδειξης πέφτουν  στοχευμένα σε εκείνους που θέλουν τα κόμματα με τους μηχανισμούς τους και αυτοί υπερψηφίζονται. Έτσι λειτουργεί η δημοκρατία, με αυτούς τους κανόνες πορευόμαστε και με απόλυτο σεβασμό, αλλά να λέμε τα στραβά και τα ανάποδα, που συχνά δημιουργούν αδιέξοδα κι ας λέμε πως στη δημοκρατία δεν υπάρχουν. Να φωνάζουμε όλοι δυνατά και να αγωνιζόμαστε για να διορθώνονται τα λαθεμένα.

ΗΜΕΡΑ δημοκρατίας όμως στα αλήθεια αύριο. Μόνοι μπροστά στην κάλπη,  καλούμαστε να αποφασίσουμε για το ποιοί θα μας εκπροσωπήσουν και ποιό κόμμα μπορεί να δικαιώσει τις προσδοκίες των πολιτών αφ ενός και την χωρίς περιπέτειες πορεία της χώρας προς το μέλλον, το οποίο δεν περιμένει, είναι κιόλας εδώ. Μην παίρνουμε στα σοβαρά όσα ακούσαμε αυτόν τον καιρό από υποψηφίους βουλευτές. Στην πρεμούρα τους να συλλέξουν ψήφους υπόσχονταν ... λαγούς με πετραχήλια. Να τιμωρήσουμε όσους ασχημόνησαν, όσους αποδείχτηκαν ανεπαρκείς και να επιβραβεύσουμε όσους αξίους. Δώστε όμως ιδιαίτερη προσοχή στα προγράμματα των κομμάτων και σε όσα είπαν οι αρχηγοί τους, αλλά και σε όσα «ξέφυγαν» από στελέχη- διότι ίσως σε αυτά να υπάρχουν αλήθειες. Και αισιοδοξείτε...